Η Ελληνική Γη μπορεί να παράγει σχεδόν τα πάντα και σε άριστη ποιότητα. Αυτή η ποιότητα θα έπρεπε να είναι και το συγκριτικό πλεονέκτημα των Ελληνικών προϊόντων σε σχέση με τα κατώτερης ποιότητα προϊόντα άλλων χωρών που δε διαθέτουν το δικό μας έδαφος και κλίμα. Η μειωμένη αγροτοκτηνοτροφική παραγωγή των τελευταίων ετών (λόγω συνθηκών που θα δούμε σε άλλο άρθρο) θα μπορούσε να αντισταθμιστεί οικονομικά από την αύξηση της τιμής των προϊόντων και παράλληλα της εξαγωγής του μεγαλύτερου μέρους τους.
Αυτό προϋποθέτει ισχυρό branding των Ελληνικών προϊόντων σε αγορές δεκτικές για τα είδη που μπορούμε να παράγουμε. Οι προσπάθειες που γίνονται σε αυτόν τον τομέα είναι με ιδιωτική πρωτοβουλία χωρίς την ουσιαστική στήριξη του κράτους. Το “συνεταιριστικό μοντέλο” που θα μπορούσε να βοηθήσει αυτή την προσπάθεια βυθίστηκε στην απαράδεκτη νοοτροπία των προηγούμενων ετών και στον αλληλοσπαραγμό διοικήσεων και μελών. Ένα υγιές “μοντέλο συνεταιρισμού” με βάση την τοπική ή την προϊοντική σύνδεση των μελών θα ήταν μια λύση στο πρόβλημα της προώθησης των προϊόντων στην Ελλάδα, κυρίως όμως στο εξωτερικό. Υπάρχουν τέτοιες προσπάθειες τα τελευταία χρόνια, που ακόμα όμως βρίσκονται σε μικρό επίπεδο αλλά θα μπορούσαν να αποτελέσουν “περιπτώσεις μελέτης” ώστε να αναπτυχθούν δυνατοί οργανισμοί που θα προστατεύουν και θα προωθούν το brand “Made in Greece” και κατ’ επέκταση τον Έλληνα παραγωγό.
Σκεφτείτε λοιπόν έναν παραγωγό που παράγει άριστης ποιότητας βιολογικό ελαιόλαδο. Όση παραγωγή και να έχει, δε μπορεί να δημιουργήσει μόνος του ισχυρό branding για την κατηγορία “Ελληνικό βιολογικό ελαιόλαδο” και να το εξάγει σε υψηλές τιμές στο εξωτερικό. Αν όμως 20-30 παραγωγοί βιολογικού ελαιόλαδου δημιουργούσαν έναν επιχειρηματικό οργανισμό που επεξεργάζονταν με σύγχρονες μεθόδους, συσκεύαζε σε μοντέρνες συσκευασίες και προωθούσε το προϊόν τους, τότε η υπεραξία που θα αποκόμιζαν από αυτή τη διαδικασία θα πολλαπλασίαζε το κέρδος τους και ταυτόχρονα θα έβαζαν ένα λιθαράκι στο χτίσιμο του brand “ Made in Greece”. Η τιμή κιλού ενός “χύμα” ελαιόλαδου είναι 3-4€ στην καλύτερη περίπτωση και ενός συσκευασμένου σε premium συσκευασία μπορεί να φτάσει τα 50€, ειδικά στο εξωτερικό. Σκεφτείτε λοιπόν την χαοτική διαφορά.
Συμπερασματικά, η Ελληνική παραγωγή σε όλους τους τομείς, θα πρέπει να δώσει βάση στην δημιουργία ποιοτικών προϊόντων, τα οποία οργανωμένα (μέσα από δυνατούς επιχειρηματικούς οργανισμούς), με Όραμα και μακροπρόθεσμη στρατηγική θα προωθήσει και θα εξάγει στην διεθνή αγορά, αποκομίζοντας την απαραίτητη υπεραξία για να καλύψει την, έτσι κ αλλιώς, μειωμένη παραγωγή της.
Παναγιώτης Ηλιόπουλος
Παναγιώτης Ηλιόπουλος 